Biliyorum, anlatacaklarımı dinlemek ve duygularımı paylaşmak güç.
Benimle birlikte yürümeli, acımasız duvarlar arasında o küçük daireleri benimle birlikte çizmelisin! Yalnızca fikren yanımda olman yeterli değil, hayır, gerçekten arkamda bulunmalı, arkamdan gelmelisin!
Bizimle (bizimle diyorum şimdi, çünkü hepimiz ortak yapıyoruz bunu) o daireleri sarsıla yalpalaya çizmeye gör, sevgiden yana öylesine yoksullaşacaksın ki, nefret ve kin şampanya gibi köpürecek içinde.
Sen de koyuvereceksin köpürsün, yeter ki bu korkunç boşluğu
içimde duymayayım diyeceksin. Ve sanma ki boş mide ve boş bir
yürekle, insan kardeşlerine sevgini gösterecek olağanüstü eylemleri gerçekleştirebilesin!