Çok mu müsrifiz??
Bizden önceki nesil hep yoklukta büyümüş. Elbiseleri yırtılmış ama yenisi almak yerine yama yapmışlar. Tek cins ayakkabıları varmış. Kışın da yazın da hep aynı ayakkabıları giymişler. Bi yeri yırtılınca da yenisini almayıp dikmişler. Bazen bi zeytin peynir ekmekle doyurmuşlar karınlarını ama "Elhamdülillah" düşmemiş dillerinden. Hep şükretmişler.
Kimisi çoluğuna ve eşine rızık bulmak için teee İstanbullara gitmişler. Amele pazarında beni seçecekler mi diye düşünerek her gün beklemişler. Bazen seçmişler bazen seçmemişler.
Okul okumaya bizim nesilden daha hevesliymişler. Ama durumları olmadığı için okuyamamışlar.
Bakın şimdi nerdeyiz. Yediğimiz önümüzde yemediğimiz arkamızda. Ama şükretmeyi ve değer bilmiyoruz. Birçoğumuz senede bir cep telefonu değiştiriyoruz. Her evde bir vasıta var. Yemek beğenmez olduk. Eskiden öğretmenler kutsaldı, baş tâcıydı. Şimdi ise öğretmen öğrenciyi azarladığı anda bile veli neredeyse öğretmeni dövecek.
Senede bir mobilya değiştiren var bu ülkede.
Sonra ekonomi biraz kötüye gittiğinde hemen devleti eleştiriyoruz. Ama kendimizde suç arayıp çeki düzen vermiyoruz. Biz müsrif olursak, nankörlük edip, şükretmezsek. Cenab-ı Allah verdiği rızkı keser.
··
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.