Ne çektin be Necdet! Önceki dönemin yazarlarına baktığım zaman hep bir aşk acısı, bir yaşanmışlık ve inanılmaz derecede aldatılan erkeğin aldatan kadını yerdiği kitapları görüyorum. Bakıldığında bunun ne zararı var bunlar bizim klasiklerimiz vs gibi düşünceler oluşur ki normaldir yoksa okumazdık. Peki, sorun ne? O dönemin yazarlarını şimdi okuyoruz ve bu durumu yaşıyoruz. Hatta o dönemin Taze yazarlarıyla bugünün Miracına çıkarken; bu dönemin Tazeleri de gelecek dönem Miraca mı çıkacaklar diye düşünmeden edemiyorum. Bundan da korkuyorum. Yakın dönemin oldukça popüler, ellerden değil dillerden düşürülmeyen eseri Kürk Mantolu Madonna’nın eserine benzerliğini de hesaba katınca acaba Sabahattin Ali de bundan etkilenip en iyi ürününü ortaya böyle mi koydu diye de düşünmeden edemedim. Efendim, farkında mısınız bilmem ama bu tarz eserlerde bir de gözümüze çarpan ve Aşk ne kadar öne çıksa da, kendisi ne kadar gizlenmeye çalışılsa bile bir SADAKAT konusunu görmekteyiz. Sizce de konu, mühim değil mi? Hadi bunu biraz açalım içimde kalmasın. Yok ya sen oradan bağlıyorsun, böyle şey yok, saçmalama bro gibi yorumlarınız mı var? O halde sizleri geriye götürüp sayfa 62de ilk paragrafa döndüreceğim. Orayı yazmayacağım tabi ama gönlüm razı gelmez. O kısmı buraya bırakacağım. i.hizliresim.com/g6J70b.jpg Ne kadar doğru değil mi? Hatta ben bunu cinsiyet ayırmadan tüm durumu yaşayanlara ithaf edeceğim. İthaf ve itham. Oldukça farklı iki kelime. Buna da yeri gelmişken değinelim. İthaf Etmek, birinin yapıtını bir başkasına sunulmasına denir. İtham ise bunu suç mahiyetiyle iletmektir. Şimdilik hepinize bu kadar baş ağrısının yettiği kanaatiyle kitabımızı noktalarken her zaman olduğu gibi kitabın taralı halinin mevcut olduğunu ve arzu edenlere iletebileceğimi belirterek; keyifli okumalar diliyor ve siz değerli okur kardeşlerime veda ediyorum..

Zavallı NecdetSafvet Nezihi · Beyaz Balina Yayınları · 20052,211 okunma

·

27 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.