Bir gün Harun Reşit kulübesinin önünde oturan Behlül ana Dânâ'nın yanına gelir ve nasihat ister. Mübarek ona iri bir hurma kütüğü gösterir:
-Tut şunun ucunu, haydi kaldırmayı dene !
Halife zor da olsa kütüğün bir kenarını kaldırmayı becerir.
- Şimdi de öbür ucundan tut kaldır bakayım!
Halife denileni yapar ama nefes nefese kalır.
-Şimdi ortaya geç , iki ucunu da havalandır!
"Ama bu mümkün değil ki"
-Bak bu ucuna dünya diyelim, öbür ucu da ahiret olsun!
Behlül dönüp giderken Harun Reşit önünü keser : " İyi ama nasihat bunun neresinde?"
-Sen sen ol ikisini birden kaldırmayı deneme!