Bir restorana gittiniz. Tüm masalar boş. Hangisini seçerseniz seçin, seçmedikleriniz aklınızda kalacaktır. Şunu mu seçseydik, o mu daha iyiydi vesaire. Fakat gittiğinizde tek masa olsaydı, hatta o da tuvaletin dibindeki masa olsaydı, yer bulduğunuz için şükredecektiniz. Ayrıca başka seçim olmaması da sizi kaybettiğiniz her hangi bir şey olduğuna dair üzmeyecekti.
Çok kolay partner (eş) buluyoruz. Daha ilişki sürerken yenilerini aramaya başlıyoruz. Ne de olsa ikamesi (yerini doldurabilecek) çok çünkü. Zira size sinyal yakan kişi de muhtemeldir ki kendi ilişkisindeki her hangi bir çıkmaz ya da sıkıntıdan dolayı yenilerin peşindedir.
Hep yeniler, hep daha iyiler arıyoruz. Kıymet bilmek, vefa göstermek, sabretmek, kabullenmek, fedakarlık etmek… Şu kelimeleri bile okurken eminim birçoğunuzun içinden bu kelimelerin bazılarının tahammül edilemez olduğuna dair bir his geçmiştir. Nerden mi biliyorum? Çünkü ben de yazarken öyle hissettim.:)
Sonra aşkı arıyoruz.
Hem kendimizden başkasını düşünmeyeceğiz, hem ilk fırsatta yenisine meyledeceğiz, hem tüm hatayı karşıda arayacağız, hem de aşk bizi bulacak ve mutlu olacağız.
Şaka gibi değil mi? :)))
Oysa hayatta hiçbir şey bedelsiz değildir! (alıntı)
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.