Yine bir FMA kitabı... her zaman dediğim gibi FMA hep aynı tarzda yazıyor ama ben yine de okuyorum. Buz Sıcağı'nı beğenmemiştim, bunu sevdim galiba. Tek sıkıntı kitabın sonlarının uzatılmış olmasıydı. Yani önemli noktaları kısa bir şekilde geçilmişken sonu gereksiz uzatılmıştı. Bit artık dedim en sonunda. Kitabın içeriğine gelirsekte klasik FMA erkekleri ve kadınlarından birisini okudum. Konu desen öyle aman aman değildi ama okudum işte. Harun'u Işıl'dan daha çok sevdim. Işıl gerçekten de çok ruhsuz geldi bana. Isınamadım. Ismet'in yaşadığı sona biraz acımasız olacak belki ama pek üzülemedim. Ilahi adalet. Insan hayatının ucuzluğunu gördüm bir kez daha üzülerek . Kısaca eksikleri olan,hoş,çerezlik bir kitaptı :)