Harfler Ve Notalar "Sana yazmaktan değil,senin için yazmaktan kokarım.Başka bir ifadeyle,senin için yazmakla sana ve edebiyata en büyük kötülüğü edeceğimden korkarım." Görmüş olduğunuz bu kitap bir deneme ve "okuyana mektup"bölümüyle başlayıp, yazarlık tecrübeleriyle devam eden içerisinde kısa anılara da yer verilmiş müthiş bir yazarlık yol haritası diyebiliriz.Yazar başucu kitaplarım dediği onlarca yazar ve kitaplarıyla tanıştırıyor sizi. Bir nevi hayatının sırlarını paylaşmış bu kitabında yazar.karsilikli iki dost sohbeti gibi ne var ne yok dökersin ya ortaya o misal işte.Ben çok keyif aldım bu sohbetten hatta sanki karşılıklı bir masada ben her zamanki gibi orta şekerli türk kahvesi eşliğinde, en yakın dostumu dinler gibi dinledim,değerli yazarımızı... Dil kosunda genç yazarlara sitemini şu sözlerle dile getirmiş; gidişattan hiç memnun değilim. Üstelik hikaye yazan gençlerden biri gelip de;"Bir hikâyenizin ilk cümlesinde kuşluk vaktinden söz ediliyor,kuşluk vakti nedir hocam?"dediğinde fena halde moralim bozuluyor. Yazarın bir anısını paylaşmak isterim sizlerle; Annem benim hala yazıp yazmadığımı sorar her defasında.Bende her defasında hâlâ yaramazlık yapmaya devam ediyormuşum gibi yazdığımı söylerim ona.Alacağı cevabı zaten biliyormuşcasına yavaş yavaş başını sallar o sırada.Ardından da,"uyku yok tünek yok,vah Hasanım vah,boşlayıver gitsin,gözlerine yazık !"der bana.Sonra, sözü benim kitaplarıma getirir ve kimse karşıma oturup iki satır okuyuvermiyor diye bir zaman dert yanar.1936'da çıplak ayaklı bir çocukken,ev ev toplaşıp okula öğrenci kaydeden öğretmenlerin karşısında dedemin zoruyla sağır taklidi yaptığı için annem hiç okula gitmemiştir çünkü.Kendi ifadesiyle,elalem okuma yazma öğrenirken o ya kendinden küçük olan kardeşlerine bakmış,ya da eline bir değnek alıp Beşparmak Dağı'nin eteklerinde keçi gütmüştür.Bu yüzden,benim kitaplarımı da hiç okuyamamıştır tâbi.Okuma yazma bilmesine rağmen merak edip babam da okumamıştır kitaplarımı,sorulacak olsa herhalde adlarını bile bilmez.Hatta o hep ben yazmıyormuşum gibi davranmış ve bu konuda bugüne dek hiç konuşmamıştır.Benim bıraktığım kitaplar da,öylece durmuştur evin köşesinde. Daha doğrusu ben durduklarını sanıyordum.Meğer durmuyorlarmış,hele bir bakalım diye eve gelip gidenler alıp alıp götürüyorlarmış onları.Annem de kimin ne zaman geri getirdiğini unutuyormuş tâbi.Üç dört yıldan beri,bundan da yakınır oldu annem.Kasabaya her girişimde,"ben unuttum,onlar da getirmiyorlar!"dedi kitapları götürenler için. İki yıl önce de;"sadece bir kitabın kaldı evde,onu da baban kimseciklere vermiyor,"dedi. Ben bunu duyunca şaşırdım tâbi, sevinçten ne diyeceğimi,ne yapacağımı,hangi tarafa dönüp nasıl bakacağımı bilemedim.Bir süre sonra,konu yeniden açıldığında,yine aynı sözleri yineledi annem.Hatta sır veriyormuş gibi bana doğru eğilerek;"Sadece bir kitabın kaldı Hasanım,onu da baban kimseciklere vermiyor,"dedi. Ben de,biraz daha sevinmek ve sevincimi pekiştirmek istediğimden midir nedir;"Neden vermiyor anne?"diye sordum. "Neden olacak oğlum, kitabın boş yerlerine telefon numarası yazmış da ondan!"dedi annem. Yazarın alçak gönüllülüğü,sıcak ve samimiyeti beni çok etkiledi.Buna benzer bir sürü anısını paylaşıyor yazar.Yazmak isteyenlere, yazarlık hayali kuranlara rehber olabilecek bir kitap.Ben çok severek okudum ve keyif aldım. Keyifli okumalar... Hasan Ali Toptaş Harfler ve Notalar Everest yayınları

Harfler ve NotalarHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 20161,984 okunma

·

11 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nahif Okur