Gönderi
Hiç süslü kelimelerin ışığını açmadan, direk sonuçla haşır neşir olacağım.
Kitabın daha doğrusu mektupların neredeyse sonuna geldiğimde etkilenmeye başladım. Daha doğrusu iki nefes, iki kalp iki ayrı acı ve bir korkuya şahitlik ettiğimi anca 300 lü sayfalara ulaştığımda idrak edebildim. İnanılmaz gerildim. Her yeni mektup okuduğumda o iki insanın ruhlarını rahatsız ettiğimi, buna hakkım olmadığını düşündüm ki hâlâda aynı şeyi düşünüyorum...
[Duygularını bu kadar mükemmel kağıda döken ve korkularını ( istediği ölçüde) bu kadar mükemmel gizleyen bir yazara hayran olmamak elde değil]
·
2 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.