Tanrımmm!
Ne gaza gelmiştim bunu okurken...
Konya Selçuk'ta pısırık bir ergenken, kitabın yarısına gelmiş, kampüsün çimlerinde aynı sınıftan 10 kişiye tanıtımını yaparken bulmuştum kendimi.
O günü hiç unutamıyorum. İlk defa içimdeki özgüvenin tavan yaptığı bir yıldı. Ama işin garip tarafı bu etki sadece iki hafta sonra geçmiş ve eski halime geri dönmem uzun sürmemişti anlayacağınız.
Karakter oturmadan kesinlikle okunmaması gereken bir kitap.
İş hayatı için, başarı hırsından gözü başka bir şey görmeyenler için ideal olabilir. Evet sizi motive ediyor.
Robbins, imkansız diye bir şey yoktur diyor özetle.
Ama çatıdan atlarsanız en iyi ihtimalle felç kalırsınız.
Bu ihtimali de hiçbir zaman unutmayın derim.