Li-3 yorumladı.
Ama O Benim En İyi Arkadaşım..
Gitmek dediğin şey, sen bir tren ya da bir otobüs camından dışarı bakarken bir kaç ev bir kaç ağaç ve bir kaç elektrik direğinin kalkıp yürümesi değil mi ? Bir kaç ağaç yürüyor yanım sıra. Bir ev yürüyor. Balkonunda bir kadın sabah güneşine karşı bebeğini emziriyor. Sol omzundan bebeğin beline kadar uzanan bir yazma örtmüş. Biz yazma deriz ince
··
107 görüntüleme
Yazdıklarım miras bırakılmaya değer mi bilmem ama kitaplarım değer :) teşekkür ederim.
10 sonraki yanıtı göster
*içimde birde bir merhamet hissi. Acıma değil ama merhamet. Kendime sarılasım sırtımı sıvazlayıp kendi omzuma dokunasım var."
*Belki zaman depremdir herkesin sonumda kendi enkazı altında kaldığı.
*Bütün kelimelerim kopmuş bir tesbihin taneleri gibi dağılıp kaybolmuşlardı sanki. Bu yüzden gülümsedim sadece aynadan.
Yazınızı okuduktan sonra aklımda kalan kısımları çok güzeldi, sadece bunlar aklımda kalmadı tabi ki bütün olarak da çok iyiydi sıkılmadan okudum kelimelerinize sağlık... :)
"O önümüzde biz oğluyla arkasında el ele arabaya yürüdük. Normalde olsa babasının yanında elimi tuttu diye kıyameti koparırdım. "
En çok burası hoşuma gitti geri kafalıyım diye mi ne bileyim. Eski incelikler eski duygular bir bir kaybolup gidiyor.
Son zamanlarda yaşananlardan sonra hele ülkemizde, bir kız çocuğunu kucağına alıp sevmek duygusu da çalındı artık toplumdan, tanımadığımız bir çocuğa şeker de veremeyiz, o da almasın zaten. Giderek izole edilmiş insanlar olmak.. Bu şartlarda milyon tane kitap okusak ne faydası var bilmiyorum ama kitap okumaktan başka yol bilmiyorum ben de..
Okurken Tomris Uyar'dan bir yazı okuyormuş hissine kapıldım. Elinize sağlık. :)
Teşekkür ederim. İçim ferahlasın biraz istedim. Yazmak insanı hafifletiyor biraz.
1 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.