"Japonya'da fikri mülkiyet hakları delilik derecesinde uç bir seviyededir. Müzik, kullanım hakları olan bir maldır. Dolmuşçuların bangır bangır nice sanatçılarımizın kasetleriyle bedavadan halkımızı eğlendirmesi gibi bir durum Japon halkı için hırsızlığın daniskasıdır. Çünkü kaset ve diskçalarlar kişisel tüketim içindir. Toplu alanlarda çalamazsın. Çalarsan , çalmış olursun. Çalmamak için telif parasını ödemen gerekir. Eğer Aşık Veysel ve Neşet Ertaş Japon olsaydı, saraylarda yaşayacak kadar çok paraları olurdu."
Sayfa 141Kitabı okudu
·
8 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.