Kısaca fikrimi söylecek olursam, nefisti.. Shakespeare’in tarzıdır bu, satırlar akar gider, sayfa sayısına bile bakmaz olursunuz belli bir süreden sonra. Sabahattin Eyüboğlu’nun kitabın sonunda esere dair verdiği bilgilerde hikayenin alıntı olma ihtimalini de öğrenmiş oluyoruz. Birkaç sahne ve isim dışında birebir benzerlik gösteriyor hikaye, fakat her halükarda tam bir ustalık eseri diyebiliriz gönül rahatlığıyla. Çizik çizik ettim yine okurken, not alacağım diye karaladım kitabı, şimdi daha güzel :).. Okunmalı.
