Sanatın paraya tedvir edilmediği dönemlerde sanatçıların kendilerin himaye edecek varlıklı-nüfuzlu kişiler bulmaları mecburi idi; menfaat çatışmaları olduğu doğruysa da bu durum kaçınılmazdı. Hatta günümüzdeki sanatçı-şarkıcı cemaati ile mukayese edildiğinde şuaranın çok masum kaldığını da söyleyebiliriz ve genel hatlarıyla Osmanlı padişahlarının şiirden ve sanattan anlayacak bir donanıma sahip oldukları da bilinen bir gerçektir.Bu eserde Halil İnalcık hoca edebiyat tarihimizin önemli devirlerinden birine temas etmiş.
