Ne çok şey öğretir hayat. En çok da direnmeyi. Sonra kimseye çok da güvenmemeyi. Öyle her sıfatı herkese hemen vermemen gerektiğini. Kalabalığın güzelliğini...Yanlızlığın gücünü...Kendi gücünü keşfetmenin en büyük mutluluk olduğunu. Ama en çok da herkese "hiç kimse" olarak bakabilmeyi...Bu kitap Arkadaşımın hediyesi..severek okudum içindeki altı çizelecek cümleleri..Hayatta her şeyin mümkünlüğünü...Derviş'in de dediği gibi: "Bu da geçer yahu.!" diyebilmeyi...Bildiğimiz hissettiğimiz hayata dair duyguları kaleme almış yazar..ben beğendim..keyifli okumalar..
