Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

YAZAR TANITIMI OĞUZ ATAY
D.12 Ekim 1934 kastamonu inebolu Ö.13 Aralık 1977 İstanbul "Şu anda, sana güzel bir söz söyleyebilmek için, on bin kitap okumuş olmayı isterdim" dedi: Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: "Seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda..." Tutunamayanlar, Oğuz Atay Romancı öykü ve oyun yazarı. Ortaöğrenimini 1951 Ankara Maarif kolejinde tamamladı.1957 de Istanbul Teknik Üniversitesi İnsaat Fakültesini bitiren Atay, 1960 yılında bugünkü adıyla Yıldız Teknik üniversitesi. Öğretim üyeliği yaptığı dönemde (1975) doçentliğe yükseldi. Atay bu dönemde ilk kitabı olan Topoğrafya adı altında mesleki bir kitap la yazarlığa ilk adımını attı. Öykü ve yazıları (1971) Yeni Dergi ve Soyut ta yayınlandı. Beynindeki bir tümör nedeni ile Londra da tedavi gördü ama sağlığına kavuşamadı. Atay, büyük projesi “Türkiye'nin Ruhu“nu yazamadan 13 Aralık 1977′de, İstanbul'da hayatını kaybetmiştir. Edirnekapı Sakızağacı Mezarlığı'na defnedildi. İlk Romanı TUTUNAMAYANLAR ile büyük bir kitleye hitap etmesede, dönemin en iyi eleştirmenlerinden olan Berna Moran tarafından " Hem söyledikleri hem söyleyiş biçimiyle ilgili bir başkaldırı" olarak nitelendirilmiş ve Moran a göre Türk romanını çağdaş roman anlayışına göre aynı hizaya getirmiş ve çok şey kazandırmıştır. Oğuz Atay'ın Eserleri ☆Roman: Tutunamayanlar (1971-1972'de iki cilt, yeni basımı tek cilt 1984)Tehlikeli Oyunlar (1973)Bir Bilim Adamının Romanı (1975)Eylembilim (1998, tamamlanmamış roman) ☆Öykü: Korkuyu Beklerken (1975) ☆Tiyatro: Oyunlarla Yaşayanlar (1985) ☆Ödülleri: 1970 TRT Sanat Ödülleri Yarışması Başarı Ödülü, Tutunamayanlar ile TUTUNAMAYANLAR " Hangi kusurunu düzeltmene fırsat verdiler? Son durağa gelmeden yolculuğun bitmek üzere olduğunu haber verdiler mi sana? Birdenbire: buraya kadar! dediler. Oysa, bilseydin nasıl dikkatle bakardın istasyonlara; pencereden görünen hiç bir ağacı, hiçbir gökyüzü parçasını kaçırmazdın. Bütün sularda gölgeni seyrederdin.Üstelik, " daha önce haber vermiştik" derler. "Herşeyin bir sonu olduğunu genel olarak belirtmiştik. Yaşarken eskidiğini ve eskittiğini söylemiştik.". "Kitapçıların ve çiçekçilerin bazı özellikleri olmalıdır Olric. Gelişigüzel insanlar bu mesleklerin içine girmemeli. Kitaplar ve çiçekler özel itina isteyen varlıklardır. Ne yazık, bu meslekler de artık olur olmaz kimselerin elinde, sattıklarıyla ilgileri olmayan kişilerin. Durmadan kitaplara ve çiçeklere eziyet ederler, onlara nasıl davranılacağını bilmezler. Bana kalırsa, bir “kitapları koruma derneği” kurmalı ve kitaplara kötü muamele edilmesini önlemeli...'' "Ben, seni görür görmez anlamıştım: bütün kaygısız görünüşünün altında, duygulu, içine kapanık bir insan olduğunu. Bunu beğendim işte."
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.