Zirveler, soğuk ve ürkütücü diyor çağının vicdanı nihilist derviş Friedrich Nietzsche “Entelektüel Yalnızlık” dedikleri galiba bu. Sürüden kopup zirveye talip olmak. Yani dipsize, bilinmeze, sonsuza. Gerçek dindarlık ya da bilgelik bile yalnızlığın ve hüznün çocuğu. Yalnızlığın. İnzivanın. Uzletin. Yani Sina’nın. Hira’nın. Olemp’in. Hüznü ve inzivası olmayanın dindarlığından kuşku duymalı. Tanrı bile elçilerini hep şahikalara, zirvelere, uçurumlara çağırır. Konuşmak için, diyalog için, emirlerini tebliğ için. Bu duygular soylu zekalar için geçerli. Günlük elbise değiştirir gibi düşünce değiştiren ‘fikir zamparaları’ için değil. Düşünce bedel ister, haysiyet ister, kan, ter, emek ve sancı ister. O, sunulmaz bulunur.
(Entelektüel Yalnızlık, s. 61)

Yavuz Bülent Bakiler
Aslen Azerbaycan göçmeni ailenin çocuğu olan Yavuz Bülent Bâkiler Sivas doğumludur. İlk ve orta öğrenimini Sivas, Gaziantep ve Malatya'da tamamladı. 1960 yılında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden mezun olduktan sonra kısa bir süre Yeni İstanbul gazetesinde çalıştı. TRT Ankara Radyosu Merkez Program Dairesi Başkanlığı'nda raportör olarak çalışırken çeşitli kültür programları hazırladı ve sundu. 1969-1975 yılları arasında Sivas'ta avukatlık yaptı. İl Başkanlığı görevinde bulunduğu Adalet Partisi'nden belediye başkanı ve milletvekili adayı gösterildi. 1975-1976 yılları arasında Başbakanlık Toprak ve Tarım Reformu Müsteşarlığı'nda hukuk müşavirliği yapan ve 1976-1979 yılları arasında Ankara Televizyonu'nda çalıştıktan sonra 1979-1980 yılları arasında Kültür ve Turizm Bakanlığı müsteşar yardımcısı olarak görevlendirildi. 12 Eylül Darbesi'nin ardından müşavir kadrosuna atandı ve 1992'ye kadar bu bakanlıktaki hizmetini sürdürdü. İki yıl da Başbakanlık müşaviri olarak görev yaptıktan sonra 1994'te emekli oldu.

Liseden mezun olduğu 1953 yılında Türk Sanatı dergisinde çıkan ilk şiirinin ardından şiirleri mahallî dergi ve gazetelerde yayımlandı. Hisar dergisi şairleri arasında yer aldı. Uzun süre Tercüman ve Türkiye gazetelerinde köşe yazıları yazdı. 24 Mart 2013 tarihinde Türkiye gazetesindeki görevinden kendi isteğiyle ayrıldı.

ESERLERİ

Şiir

Yalnızlık, (1962)

Duvak, (1971)

Seninle, (1986)

Harman, (2003)

Bir Gün Baksam Ki Gelmişsin

Gezi notları

Üsküp’ten Kosova’ya (1979)

Türkistan Türkistan (1986)

İnceleme

Şiirimizde Ana (1976)

Tabuları Yıkmak

Sivas'a Şiir (1973)

Âşık Veysel (1986)

Elçibey

Mehmet Akif'te Çağdaş Türkiye İdeali (1990)

Sözün Doğrusu 1-2 (2002)

Sevgi Mektupları

Gidenlerin Ardından

Arif Nihat Asya İhtişamı

Anı

Unutamadıklarım

Gönlümdekiler ve Ötekiler

Hatırladıklarım

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.
Martılar konuyor omuzlarıma,
Gözlerin İstanbul oluyor birden.

Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım
Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen
Durgun sular gibi azalacağım
Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen.

Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince
Yalnız gözlerime bak diyeceksin.
Ellerim usulca ellerine değince
Kaybolup gideceksin

Bir elim seni çizecek bütün pencerelere
Bir elim seni silecek.
Kalbim: Ebemkuşağı; günde bin kere
Senin için yeni baştan can kesilecek.

Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde
Sonra seni kaybetmek hemen her yerde
Ne güzel bineceğim vapurları kaçırmak
Yapayalnız kalmak iskelelerde.

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.
Martılar konuyor omuzlarıma,
Gözlerin İstanbul oluyor birden.

“Ben kadınım, ben erkeğim.” değil,
“Ben insanım.” diyebilmeliyiz.
İnsan diyebildiğimiz zaman güzel oluyoruz. Güzelleşiyoruz.
Ayşen Gruda

Usta sanatçıyı sevgi, saygı ve özlemle anacağız..
23 ocak 2019