İşte bundan ötürü, maddi gerekçelere sahip olan ve adalet sorununu konu edinen bir hukuk felsefesi algısının yeniden hayata geçirilmesi gerekmişti. Bunu başaran iki “Neo-Kantisyen” isim, Rudolf Stammler ve Gustav Radbruch’tur.
Stammler 1902’de “Doğru Hukukun Öğretisi”ni, Radbruch da 1914’te “Hukuk Felsefesinin Temel İlkelerini” yayımladı. Neo-Kantisyenlerin, Kant’ın üzerinde çalıştığı “Hukuk Öğretisi”nden ziyade “Saf Aklın Eleştirisi”ndeki teori eğilimini
eksen alan düşüncelerinin yarattığı sıkıştırılmış metodik bakışları, hukuk felsefesi düşünüşlerinin değişik içeriklerle de olsa yavaşça doğal hukuka doğru meyletmelerini engelleyememiştir.
Kühl, C. , Ozansü, Mehmet . "RADBRUCH FORMÜLÜ". İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi Mecmuası 70 / 1 (Mayıs 2012): s. 371