··
2 plus 1
·34 views
Kitap ıçerisinde Ittihatçilere de büyük eleştiriler var bence ikisi de yerinde olmuş . Iki tarafta bir birunden geri kalmamış muhaliflerini susturmak konusunda. Fakat kötü olsun bizim olsun mantığına da karşıyım Abdülhamit dönemi Osmanlının en baskıcı dönemidir. Ikıncı konu fransız hayranlığı diye yorumlamışsın buna da katılmıyorum. Avrupa özgürlükler konusunda bizden çok ileride bu toptaklar Avruoa gibi Rönessns ve Reform ve Fransız Ihtilali gibi ilerici hareketler görmedi. Bunların dile getirilmesi özentilik olarak tarif edilemez.
Avrupa'da ki reform ve Rönesans dan bahsederken toplum buna hazırdı ve ayaklanmalar sonucu birlik içerisinde girildi o döneme. Osmanlı'da toplumun böyle bir talebi olmadan bu durumlar yaşandı. Kıtlık söz konusu tabiki ama bağlılık vardı. İttihatçılar bir nevi askeri hareket olarak gündemde kaldı ki kendi içlerinde bile zamanla bütünlük sağlayamadılar. Kötü olsun bizim olsun taraftarı değilim bunu da zaten muhalefet illaki olmalı ki iktidarın yönetimi güzel olsun diye dile getirmiştim.
Fransız hayranlığı derken de Ester'in sürekli olarak Şehsuvar Sami'ye yakınlaşma konusunda Avrupa'da olsak böyle olmazdı Paris'te yaşamalıyız diktelerine vurgu yaptım.
Askeri darbe konusuna katılıyorum fakat bazen toplumu zorlamak gerekiyor kendiliğinden gelişmesini beklesek Türkiye parlamentar demokrasiye geçemezdi. Ester'in söyledikleri ise tamamen sevdiği erkeği korumaya çalışan bur kadın hassasiyeti.
Iyi günler :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.