Gülerken düşündüren....
Bir padişahın canından çok sevdiği bir devesi vardı. Padişah sadece bu deveye bakmaları için birkaç kişi vazifelendirmişti. Padişahın deveye olan sevgisi o kadar fazla idi ki:
— Kim bana bu devenin öldüğünü söylerse onun kellesini keserim, diyordu.
Fakat deve de nihayet bir hayvandı... Bir gün beş gün derken kaç sene yaşadıysa her hayvan gibi o da öldü. Şimdi kim gidip de padişaha:
— Deve öldü! diyebilecekti.
Bir- iki gün sonra içlerinden biri:
__ Ben bunu gider padişaha söylerim, dedi ve padişahın huzuruna çıkıp saymaya başladı:
__ Sultanım kıymetli deveniz yattı kalkmıyor, yumdu gözlerini açmıyor, uzattı ayaklarını toplamıyor...
Adamı sonuna kadar dinleyen padişah:
— Desene deve öldü, demiş.
Adam:
— Padişahım onu da siz söyleyin, çünkü işin içinde kelle var, diyor.
Dememiz o ki; Sözlerimizi dikkatli seçmeli, ifade etmeye çalıştığımız konularda daha dikkatli olmalıyız. Yoksa İnsanları incitmek kolaydır.
··
4 görüntüleme
Bu konuda kendimi geliştirmeliyim
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.