Kadir Sefa'dan
Üzülmek
Benim şu büyük sevdamda
Boynuma takılmış madalya gibi.
Ve Vedalar daha çok acıtıyor canımı
Kan çanağına dönmüş gözlerim
Uykusuzluk ne zor.
Üzülmeye vakit ayırarak
Yaşım olmuş Yirmiyedi.
Umuda yolcu edilen sevgililer
Ve yaşlarla dolu terminallerde
Ben hep senli hayatı düşlüyorum
Yokluğunun ucunda
Belki otuzyedi, kırkyedi, elliyedi belki ...
Kalmak
Bir başına geceler boyunca
Ve beklemek söküşünü şafağın.
Taş olsa çatlardı diyemem
Kalbim taştan dayanıklı
Turgut Uyar'ın anlatamayıp
Enine boyuna yaşadığı hüznü
Yaşıyor gibiyim ellerim cebimde
Sokaklarımda var hep bu hüzün
Ve olacak, daha da olacak belki...
Özlemek
Bir şiirin aynı mısralarında
Buluştuğumuz da son bulacak
Kuşlar bırakacak gagalarından
Tuttukları solucanları
Zeytin dalı toplayıp taç yapacaklar
Kadın mutluluktan ağlamaklı dışa
Adam mutluluktan gülmekli içe
Hangi şiir bu kimin şiiri
Yazıldı belki, belki de yazılacak, belki...
Gitmek
Üstü duman dağların ötesine
Lodos eser, yerler hep yaş
Bugün bulutların ve dağların
Ve dahi yıldızların
Şehre indiklerini gördüm
Ruhumu sıkmaktan öte
Her biri aynı müjdeyi verdi
Yollar benim oldu, yağmurlar
Belki de şehir, ülke, tüm hayat belki...
Kavuşmak
Küllerinden doğmuş anka gibi,
Yıkılmaya yüz tuttuğum yerden
Kalkıp koşuyorum sana.
Soğukları sıcak eden varlığında
Geceyi ayırt ederek karanlıktan
En uzun yolları aşmaya hazırlanıyorum.
Kanatlarımda kuvvet var
Ve ayaklarımda derman
Ben hep senli hayatı düşlüyorum
Bir ömür belki, iki ömür, sonsuz belki...
(2017)
https://1000kitap.com/yazmayacalisiyor
··
18 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Çok güzeller :) Elinize yureginize saglik Kadir Bey .
Tebessüm ederek okudum. Başarılarınızın devamını dilerim.
"Umuda yolcu edilen...." Çok beğenerek okudum,akıcı konuşur gibi... Kaleminize, yüreğinize teşekkürler.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.