Bir kitap, insanın hayatına bu kadar dinginlik verebilirdi sanırım. Yazarın, kendi tabiriyle gezginin, hayatındaki dinginlik, huzur, geleceğe dair plan ve isteklerindeki sadelik benim de kendime "hayatı fazla ciddiye almamak gerekiyor" dememe sebep oldu. Bir şekilde yaşıyoruz ve ömrümüz bir şekilde bitecek. Bunu bilerek yaşamak gerektiğini ve aslında önemli olan huzuru insanın kendi içinde bulabileceği düşüncesini benimsedim. Aslında kitabın konusunun bunlarla alakası yok. Sıradan bir gezginin sade hayatı, yalın dili ve sıradan zevkleri oluşu beni böyle düşünmeye itti diyebilirim. Hermann Hesse'nin okuduğum ilk kitabıydı ve başka kitaplarını da mutlaka okumayı istiyorum.