Valhalla’da sıradan bir gün... Kurtlar daha güneşi yememiş, ay ise olabildiğinden çok daha parlak. Ben, Odin ve Bay Thor okey masasında dördüncüyü yani Tanrı Dördüncüyüs’ü beklemekteyiz. Daha dünya böyle bir oyuna şahit olmamış, kimseler fayans dizmemişti... Yazarımız destansı gerçeği kendi yorumlarıyla hikâye etmiş, destan içeriğinden hareket ederek olayları okuruna anlatmaya çalışmıştır. Öyle yalın bir dil ile yazmış ki okur yaşını 10 yaşlara kadar düşürmüştür. Elini sallasan tanrıya değen bir destanda devler, cüceler, yılan, kurt birbirine dolanmış, her biri sözünün eri yürüyorlar cümlelerin içerisinde. Kitapta Kvasir hariç diğer tanrılar çok aptal ve düşüncesiz gözükmektedir. Yazarın aksine ben bu şekilde düşünmüyorum. Sıradan basit kişilerden bir farkı olmayan Odin ve Thor bana hiç ama hiç keyif vermedi. Zaten İskandinav ülkelerinden tanrı çıkacağını da sanmıyorum. Ne Hint’in Kali’si (Kahli), ne Mısır’ın Osiris’i ve Yunan’ın birçok tanrısındaki olağanüstü güç, akıl dengesi maalesef yok bu kitapta. Çok daha heyecanlı bir hikâyeleme ile karşılaşabilirdik. Loki olmasaydı eğer kitap tamamen çöp diyebilirdim. Kitap karakter tanıtımıyla başlıyor. Arkasından hikâyenin öncesi ve sonrasıyla devam edip, ilerleyişi hikâyelere bırakıyor. Olay örgüsü destan kronolojisine sadık kalmış ve hikâyeler ne kadar birbirinden farklı gözükse de aslında birer bütünün parçası olarak kitapta yerini almıştır. Toplamda 13 tane hikâye içeren kitabı ise “Ragnarök” (Kıyamet) sonlandırıyor. Odin’in gözünü kendisi için feda ettiğini, Thor’un çekicinin nasıl meydana geldiğini ve kendilerini nasıl bir sona hazırladıklarını konu etmektedir. Lakin tanrıların kurnaz halleri ise bana çok manasız geldi. Gerçekten destandan uyarlanan bir kitapta olağanüstü güçlere rastlamamak çok ama çok acı. Yazar tanrıların ölümünü çok basit bir şekilde kapatmıştır. Oysa asıl çarpışma ve diğer bütün olaylar orada yaşanmıştır. Thor’un ve Odin’in ölümleri ve aldıkları canlar hepsi neredeyse bir cümle ile kısaca üzerinden geçmiştir. Yazar son bölümün kopyasını bir şekilde yitirmiş ve yeniden yazmak zorunda kalmış olması “Kıyamet’i” bu kadar basit anlatmasını gerektirmezdi. Ben daha şaşalı bir son beklerdim. Sözün özü; ben kitabı beğendim. Kendi türünde okunulabilir ve tavsiye edilebilir. Sevgi ile kalın.

İskandinav MitolojisiNeil Gaiman · İthaki Yayınları · 20183,070 okunma

··

32 görüntüleme

Harun mert

@Birkitapbirpencere ·

15 Ekim 2018 11:16

Akabinde Marvel'ın Thor serisini izlemenizi tavsiye ederim

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Tayfun