Eduardo Galeano yaşanan, yaşanmış ve yaşamaya devam edecek olan olayları okadar açık ve okadar net belirtmiş altını çize çize üstüne basa basa bağıra bağıra anlatmış ki. Bu dünyanın düzenini Bu dünyadaki açlığı yoksulluğu ve bunların nedenlerini öyle güzel sermişki insan önüne sayfa sayfa yaprak yaprak ancak o kadar olur hani. Çokcuk işçilerden yüz yıllardır yaşanan olaylardan öyle güzel bahsetmiş ki bu bahsi geçen olaylar bu gisiş ile yüz yıllar daha yaşayacak yaşanacak. Çağımızın plastikliğinden öyle güzel dem vurmuş ki. Plastik aşklar, plastik istekler ve hayalleri plastik olmuş insanlardan. Uyuyalım güzel dünyamın güzel insanları hiç uyanmayalım Tüketelim taki kendimizi tüketene dek tüketelim yallerimizi varımızı yoğumuzu Tanrımızı tüketelim başkalarının Tanrılarına sövelim. Dünyada eşitlikten tek bir stadyumda bahsetmiş bakıldığı zaman okadar doğru ki sadece bahsi heçen stadyum fakat diğerleri hariç. Bakış açıları öyle hoş ki ve o kadar acı ki insan yüreği acıyor doğrusu. Kadınlar pıtlantalar taksınlar beş taşlar on taşlar Gerdanları zümrüt yakut dolsun Erkekler öyle roleksler bilmem neler Öyle afilli markalar ceketler giysinler Ve afrikada bir çocuk öldürülsün Sonrasında gelin hep birlikte Afrikada çocuklar öldürülmesin Kolombiada öldürülmesin Dünyada çocuklar öldürülmesin diyelim Nazım’dan dem vuralım pankartlar boyu Çocuklar öldürülmesin şeker de yiyebilsinler diyelim Boyumuza elmaslar ellerimizde yakutlar Üzerimizde altından çeketlerle Hep birlikte söyleyelim.......

TepetaklakEduardo Galeano · Çitlembik Yayınları · 2004540 okunma

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.