Ruh Üşüme’sinden sonra beni en çok sıkan Adalet Ağaoğlu kitabıydı.
Dört tane romanını okuduktan sonra bir de öykü kitabı denk geldi, okuyarak bir de öykü kalemini görmüş oldum. Yalnız sıkıntı şu ki kitap beni ilk öykünün ortalarında bunaltana kadar öykü kitabı olduğunu anlayamadım. ‘’Ne anlatıyor bu kitap allasen!...’’ dedikten sonra oturup
