Raskolnikov,fahişe Sonya’nın önünde eğilirken “Senin önünde değil,acı çeken bütün insanlığın önünde diz çöküyorum,”der.Suç ve Ceza,insan ruhunun uçurumlarını,mağaralarını,dehlizlerini tarayan bir kitap.Sözü Vogüe’ye bırakalım: “Romanı zevk için okuruz umumiyetle,hastalanmak için değil.Suç ve Ceza’yı okumak,kendini isteyerek hasta etmektir.Kitabı okurken,daima bir ruh sancısı duyarsınız.Her kitap,yazarla okuyan arasında bir düello;yazar bize bir hakikat,bir hayal veya korku aşılamağa çalışır;biz de ya kayıtsızlığımızla karşı koyarız ona,ya aklımızla.Suç ve Ceza’da yazarın dehşet verme kabiliyeti,orta bir hassasiyetin dayanamayacağı kadar büyük.Ürpertici eserlerin en tanınmış ustaları,bir Hoffmann,bir Edgar Poe,bir Baudelaire, Dosto’ya kıyasla birer göz boyayıcı,birer edebiyatçı...Suç ve Ceza,Macbeth’den beri yazılan en derin suç psikolojisi etüdü.”
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.