Zülfü Livaneli'nin yazı dili ve tekniği
Daha önce de pek çok kere Zülfü Livaneli kitapları okurken yazı dilinin şaşırtıcı derecede zayıf olduğunu hissetmiştim. Şu an Huzursuzluk'u okuyorum ve kitap gerçekten teknik olarak zayıf. Şu cümle mesela:
"Kendimi, elinde sopa tutan, bir tam üstüne dengesiz bir bicimde yerlestirilmis küçük degnek parçasının bosta kalan kısmma o sopayla vurarak havaya fırlamasını
sagladigimiz, sonra havada takla atan bu kücükk degnegi, yine sopayla uzaklara firlattigimiz -benim daha sonralan yoksullann beyzbolu olarak nitelendirecegim- celik comak oyunu oynarken hayal ettim ve adeta sopanın
ucunu elimde hissetmem, bende bir geri donuse yol acti bu da beni sasirtti."
Dünyanın en uzun cümlesini kurmak adına bir rekor denemesi değilse gerçekten sıkıntı büyük. Livaneli'yi çok severim ama şahsi görüşüm iyi bir edebiyatçı değil. Nokta ile rahatlıkla ikiye üçe ayırabileceği bir betimlemeyi okuyucu için okunması zor bir metne çevirmeye ne gerek var anlamadım. 20lerinde ergen bir yazar yapsa toyluğuna verilir geçilir ama usta denilebilecek insanlar yapinca uzuluyor insan. Bu kitabi okuyup da teknik analizini kimsenin yapmamis olmasi sasirtici. Teknik olarak gercekten vasat bir kitap.
·
8 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.