Hep merak etmişimdir ,doğduğun o günü.
Seni annenin kucağına verdikleri o anı , gözlerini ilk açışını. Sana gülerek bakan yüzleri. Nede çok isterdim orda olmayı. Kokunu , gülüşünü , uyurkenki halini. Ne olarak orda bulunduğumun bir önemi yok . Seni sardıkları battaniye bile olabilirdim. Çok isterdim ilk kez o kadar masum , saf temiz halini görmeyi. Ve en güzel kelimeyi söylemeyi dilerdim “iyi ki doğdun canımın içi “ seninle buyumek ne güzel, kokunla gülüşünle her an yanımdaki varlığınla .
Her sabah yüzündeki o güzelliği görmek için tüm ömrümü feda edebilirdim. Yoklardım sürekli o güzel yüzü.
Sen bilmezsin
Ben her gece baş ucunda uyudum , susarsın diye bardağına suyu bile bıraktım. Sen uykuya ben cennet yüzüne dalardım. Bilmezdin ki ben ben seninle büyüdüm.
Bir insanın gülüşü hiç değişmez mi ??? Değişmez !!! Çünkü sen hep aynı gülerdin hiç değişmedi o gülüşün.
Belki seninle hiç bir zaman bir araya gelmeyeceğiz , Doğum günlerinde pastanın üstündeki mumları söndürmeden önce beraber içimizden Dilek dilemeyeceğiz
Ama şunu unutma
Bir değil bin yılda geçse , her gün iyi ki doğmuşsun dememe sebepsin
bak
Sonbaharda ağaçtan düşmeyen tek yaprak sensin
İyi ki doğdun ........
07.07. ..... Leyla Özer
·
28 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.