Kitabı okurken özellikle bir kaç cümlede yazarın ifade biçimine hayranlıkla bakakaldım ve bunun üzerine düşünmekten kendimi alamadım bir süre. Sık sık gözümün önüne mum ışığının aydınlattığı küçük bir odada, eski bir çalışma masasının üzerinden kağıda doğru eğilmiş o anda okumuş olduğum kelimeleri yazan Peyami Safa gelir gibi oldu hep. Kitabı bitirdiğimde hissettiğim şey sadece şaşkınlıktı. Ve bana kattığı en önemli şey ise kendi değerlerimize, yazarlarımıza daha fazla sahip çıkmamız gerektiği düşüncesi oldu.

Matmazel Noraliya'nın KoltuğuPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 20177,8bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hazal