Karanlık.
Bedensiz hâlde, süzülerek.
Işık tüneli yoktu.
Annem nerede?
Üstüme doğru gelen bir şey.
Işıktan iki iğne deliği tıpkı göz gibi bana bakıyor.
Soğuk bir kucaklama sarıyor beni.
Ben Şifre'yim!
Birileri kahkaha mı atıyor?
O şey haykırarak beni yıldızsız bir boşluğa çekiyor.
Ruhumu...
Sayfa 238 - Arunas YayıncılıkKitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.