Kitabı hep kızgınlık içinde okudum. Bazen Seyt bazen Murka bazen de Shura bu kızlınlığın hedefindeydi. Kitap boyu Murkanın nankör olduğunu düşündüm. Her şey onun yüzünden onun bencilliğinden olmuştu. En azından ben böyle hissettim. Ama kitap sonunda ona da biraz acımadım desem yalan olur. Sayfalarda gözlerim hep Shurayı aradı. Çıkıp gelsin istedim ben kendi kafamda öyle bitirdim bu romanı. Son sayfaları çok can alıcıydı. Öyle güçlü yakışıklı genç bir insanın bu hallere düşmesi. Canı kızıyla arasında geçenler beni yaktı geçti. Kitap bittiği zaman kendimi ağlarken buldum. Elimde Kurt Seyt ve Shura ile ilgili iki kitap daha var en kısa zamanda onlara da başlamak istiyorum. Nermin Bezmenin tek bir satırına diyebilecek lafım yok. Satırlar aktı geçti hayalken gerçek oldu. Muazzam şeyler okudum. Kalemine sağlık demekten farkı bişi gelmiyor elimden. İyi ki okumuşum. Nermin Bezmen iyi ki yazmış.
