İnsan sağlıklı, kendine güvenen, gururlu, neşeli ve mutlu insanları sevmemelidir; onların sevgiye ihtiyacı yok!
Kibirli ve kayıtsız insanlar sevgiyi doğal olarak, sırf kendilerine gösterilen bir hürmet olarak görürler. Başkalarından gördükleri fedakarlık, onlar için, sadece bir süs, saça takılan bir toka, koldaki bir bileziktir; fedakarlığın onların hayatında hiçbir anlamı ve saadeti yoktur.
Hayatın acımasız davrandığı, sefil, önemsiz, belirsiz, sevimsiz ve aşağılanmış insanlara sevgiyle yardım edilebilir ancak. Hayatını bu insanlara adayan birisi, hayatın onlardan çaldığı şeyi onlara geri vererek bu insanların gönlünü alır. Tek başlarına olunca onlar da herkesin yapması gerektiği gibi minnetle, tevazu ile sevmeyi ve sevilmeyi bilirler.
Sayfa 52 - Aylak Adam YayıneviKitabı okudu
··
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.