Kuşkusuz manastirdeyken mucizelerin tümüne inanıyordu ama, bence, mucize gerçekçide hiçbir kaygi uyandırmaz. Gerçekçide iman uyandıran mucize değildir. Gerçekci zındıklık yolunu tutmuşsa, bir mucize görse bile kendinde buna inanmamasını sağlayacak güç ve yeteneği bulur. Mucize yadsınamaz durumda bile olsa boyun eğmez; duygularına sırt ceviririr. Kabule yanaştığında ise bunu mucize saymaz, şimdiye kadar bilmediği bir olay olarak görür. Gerçekçicinin imani mucizeden doğmaz; iman, mucizeleri doğurur. Böyle kimse bir kere iman edince artık kendi gerçekliğinin zorunluluğu olarak mucize olanaginida kabuk etmek zorundadır. Havari Thomas görmeden inanmayacagini söylemiş.,gördükten sonra "Rabbimsin, Tanrımsın!" demisti. İnanmasinin nedeni mucize miydi? Herhalde değil;inanmak istediği için inanmıştı. Hatta belki , "Görmeden inanmayacağım, " dediği zaman bile varlığının en saklı köşesinde tümüyle iman etmişti.
Sayfa 27 - KültürKitabı yarım bıraktı
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.