(...) Mesela insanın her anlamda fikri olabilir. Bir yazar ya da şair sırf sizin fikrinizde diye onu göklere çıkarmak olmaz. Kendi fikrinizdeki gazeteyi ya da dergiyi okumak size zaten hoş gelir. Bu yüzden şahsım olarak bir ideolojiyi sırf bana yakın ya da bana uzak diye ne övdüm ne de yerdim. Eksikleri gördüğüm kadar yanlışları da gördüm. Kendi benliğime dokunan bir fikir eğer doğruysa hakkını verdim. Ama fikir ve icraatlerde olumlu neticeler planlasa bile sırf bu fikrin bende özel bir nedeni olduğundan bu fikre inanmamazlık etmedim." Neden olmasın!", olmasını arzulamayı ilke edindim. Dün aynı masada aynı tasta çorba içtiğim bir dostuma sırf aramız açıldı diye hiçbir zaman "ya zaten dost değildi" demedim. Hayatın her anında bu gerçekliği ilke edindim. Bu yüzden de dünümü bilerek içinde bulunduğum günü konuştum. Ve mazimde kalan her şeyin bendeki yerini ve izini bilerek varolan günüme yeni değerler yükledim. "Biliyorum" demedim. "Bilmiyorum" dedim. Çünkü bilmek için duygularımı her zaman bir kenara bırakmayı yeğledim. Duygularımla hiçbir vakit doğruları yargılamadım. Duygumu hiçbir zaman mantığımın hizmetine vermedim. Mantığımı da hiçbir zaman menfaatimin önünü açan bir kanal olarak düşünmedim. Dünümdeki yanlışları içinde olduğum günde hiçbir vakit unutmadım, inkar etmedim. Bu yüzden bütün ideolojilere, bütün fikirlere insanca yaklaştım.yaklatığım bu ideolojilerin ve fikirlerin hizmetçisi değil;
yargılayıcısı oldum. Bu yüzden sevdiremedim kendimi insanlara! Bu yüzden "sen fikirsizsin"dediler.
Hayır!
Kayıp İnsanlar Korosu/s45 ECO
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.