Sayı dolu ömrümde sadece altıyı anlamadım
Şanssız günlerim oldu, belki aylar, yıllarım
Sergilerle kermesler arasında salınım hep hayatım
Sürekli hep üstüne koyarak, bir fazlasını yaşadım
Sanmayın ki ben hep mutlu oldum arkadaşlarım
Seven kadar nefret eden de oldu arada
Şımarıklar hep uzaktan baktı bana
Şairler hep küçük gördü vurdular