··
89 views
5 yıllık öğrencilik hayatımda Antalya-Aydın arası geliş gidişlerimi hep Denizli'yi baz alarak ölçerdim. Denizli'ye az kaldı, Denizli'yi yeni geçtik gibi. Bu kitabı okuduğumdan beri ise durum çok farklı. Çok ilginç bir oyun oynadı bana kader, tam Denizli sanayii çarşısından geçerken tanıştım Bedran ile. Ve şimdi ne zaman oradan geçsem o dükkanlardan birinin önünde oturup benim içinde olduğum otobüsü izlediğini düşünürüm Bedran'ın. Bu sayede tüm hayatların odak noktasının ben olmadığımın, nasıl ki diğer insanlar bizim için yalnızca yoldan geçen insanlar olabiliyorsa bizim de başkalarının hayatlarında tam da o kadar yer kapladığımızı ve sırf bu yüzden düşüncelerimizin onlar için hiçbir önemi olmadığının farkına vardım. Bu çok önemli bir farkına varmaktı, bakış açımı değiştirdi hayata. Kendi hayatımızı yoldan geçen insanların kararlarına bırakmamak için sıkı sıkı tutmamız gerektiğinin farkındalığı. bu yüzden iyi ki var sevgili Toptaş! İyi ki bizi böyle aynı cümlelerde buluşturabilen yazarlar var!
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.