Calvino okumak kuru kuru ekmek yemek gibi bir şey... Bazen boğazınıza takılıyor satırlar, cümleler... :)
Demek “arzunun nesnesi” buymuş... Hikayelerin hepsi birbirinden ilginç, birbirinden enteresan. Calvino bu kitapta resmen kız/erkek tavlamayı, arzunun o yakıcı halini, nesnelerin varlığı/yokluğu arasındaki o çıplaklığı ve daha karmaşık daha manevi duyguların içselleiğini/derinliğini anlatmış.
