Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gönderi

İnsan kendi sonunu bir dünya farz eden bir kayboluştur.
İnsan doğar ve bu bir cinayettir! İnsan ölür ve bu o cinayetin anlaşılmasıdır!  Yaşarken bu cinayeti anlayana ne mutlu Bize düşen yaşamak değil,ölüm denilen memuriyeti layıkıyla yerine getirmektir. Doğarak oluşunu yitiren insan,ölümde yok oluşun yerini alır. Bu yüzden ‘benliği olan yokluğun içinde kaskatı kesilerek orada kıpırtısızca durur.’ Bu yüzdendir ki yokluk, ölümün kendini hatırlayamayışının ta kendisidir!.. … İçimde bir ölü terliyor! İçimde kıpırdanıp kendi kabrini arıyor!
Yitik Ülke Yayınları
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.