Biberiye Hanımın Güncesi
Eğer bir gün pişman olursam, bu pişmanlık, konuşmanın farz olduğu bir zaman diliminde dilime oturan lâl şeytan'dan dolayı olacak. Ben hiçbir şeyden pişmanlık duymadım bugüne değin... Ama pişmanlığım lâl şeytan'dan ötürü olacak.
Geçen gün kadehe, onu özledim diye derdimi ah ettim de, kadeh diye geldi, aptalsın, koca bir aptal dedi. Sanıyorum çok kaçırmıştım içkiyi. Zira son iki kadeh çok lafazan oluyordu. Aptal olduğumu sondan ikinci kadeh dedi. Son kadehe deseydim şayet, kesin küfrederdi, e tabii benim de ağzım bozulur, hır gür çıkardı. Aptal olduğuma yanmadım, yanamazdım. Benim öyle lüküs hüzünlerim olamazdı ve hüznün azı bile, baharatlık kadar azı bile ben için artık büyük ayrılıktı. Hüznümü ipe dizdim, güneşe kuruması için bekletiyorum. Benim kaygılarım çoğaldı, isyanım, yolunda gitmeyen şeyler hüsranlığı ve daha neler...
Evveliyatımda şiir vardı, ara ara değil çokça bir dizeye sığınır, eman diler, o dizede soluklarım düzene kavuşurdu. Şiiri yitirdim, kalbimi sokaklar caddelere peşkeş çekti. düzen insanı olup çıktım kahrolası bu hayatta. Kalbim düzüldü desem yeridir. Beynim regl oldu. Kanıyor tüm zihnim.
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.