Son derece başarılı bir şekilde, sanki birinci elden yaşamışçasına hayretler içinde okudum. Okurken eleştirel bir eser olduğunu hissettiğim için hiçbir düşüncemi dahil etmedim. Okuduktan beş dakika sonra, tavana boş boş bakarken şunları düşündüm: karşımda oturup bir çay içsek de hiçbir acelemiz yokmuş gibi ' farklı olma ve düşünme' konusunda yazarla saatler boyu muhabbet etmiş olsam, bunun üzerine başka bir şeyler ekleyebilir miydi ?
