Komünizm çoğu toplumda (özellikle bizim toplumumuzda) tehlikeli ve korkutucu bulunur. Pekiyi bu denli korktuğumuz bu iktisadi anlayışın ne dediğini, neyi amaçladığını gerçekten biliyor muyuz? Komünizm; yeryüzünde tüm insanlık için var olan kaynakların belirli kişiler ve sınıflar tarafından sahiplenilmediği, emeğin sömürülmediği, burjuvazinin proletarya sırtından geçinmediği, ve dahi bu iki uç sınıfın hiç olmadığı, ortaklaşa yaşanılan bir düzenin hayalini kuran bir iyimser ütopyadır. İlk ortaya çıktığı dönemin şartları bize bu ideoloji hakkında inanıyorum ki çok şey anlatmakta. 18. yüzyılda İngiltere'de gerçekleşen sanayi devrimi sonrasında ortaya çıkan işçi sınıfının yaşam koşulları oldukça zor ve adaletsizdi. Emeğin fiyatı ucuzdu. Öyle ki çocukların dahi günde 20 saate kadar çalıştığı düzende insanlar asgari düzeyde dahi yaşamlarını sürdürmekte zorlanıyorlardı. İş kazalarına karşı bu sınıfın hiç bir güvencesi yoktu, çünkü işçi sınıfına mensupsa şayet insan hayatının bir değeri yoktu. Ve işte komünizm tam da bu yıllarda zengin bir ailenin çocuğu olan Karl Marx'ın bu gidişata dur demek istemesiyle doğmuştur. Biz bugün işçi ve emekçi sınıfının sahip olduğu hakların çoğuna bu korktuğumuz akıma sahip insanların direnişi sayesinde sahibiz aslında. Sosyal sigortalar, asgari ücret sınırlamaları, işçi güvenliği, işçiye grev hakkı bu direniş ve örgütlenmeler sonucu alınmış haklardır. O halde bizi bu hümanist akıma karşıt taraf yapan nedir? Sanıyorum ki bunun sebebi; insanları bu haksız düzene karşı örgütlemelerinden korktukları için Marxlara, Engelslere, Leninlere karşı kapitalistler tarafından yürütülen karalama ve korkutma şeklindeki algı çalışmaları. Sonrası zaten Sosyal Psikolojinin en önemli kavramlarından olan uyum ve itaat... Şu hususu da açıklamak isterim ki komünizm için yukarıda iyimser ütopya kavramını kullandım. Çünkü bu öğreti "devlet" unsuru olmadan da hayalini kurdukları eşitlikçi düzenin kurulabileceğine inanır. oysa bana göre; Freud'un iddia ettiği gibi insan doğuştan kötüdür. Bu kötü ve açgözlü tabiatla güçlü bir otorite olmadan eşitlikçi bir düzenin kurulabileceğine inanmak pembe bir hayalden ibarettir. Bu noktada; özel mülkiyete izin veren, fakat fabrikaların ve üretim kaynaklarının kullanım hakkının işçi sınıfına ait olması şartıyla devletin mülkiyetinde olması gerektiğine inanan Sosyalizm daha realist ve ulaşılabilir bir ideolojidir. Konuyu sanırım fazlasıyla uzattım. Kitaba gelecek olursak... Bu kitabı okumayı düşünüyorsanız Hayvan Çiftliği'nin komünizme karşı yazılmış bir eleştiri kitabı olduğu şeklindeki yorumları çoktan duymuşsunuzdur diye düşünüyorum. Ben de yoruma istinaden kitabı merak ettim ve okudum. Fakat bahsedilen eleştirileri kitapta bulamadım. Zira kitapta ulaşılmış bir komünist veya sosyalist sistem yok. Tavukların kendi ürettikleri yumurtaların kullanımı noktasında itirazda bulundukları an öldürüldükleri sistem mi komünist sitem? Ya da domuzların yasaları kendi menfaatleri doğrultusunda kafalarına göre değiştirdikleri sistem mi komünist sistem? Hayvanların insan yönetimine karşı gelip onları çiftlikten atmalarıyla yeni bir döneme girilmiş gibi bir algı oluşturulsa da söz konusu yeni gibi görünen düzen, mevcut sistemin yönetim değiştirmesinden başka bir şey değil. Değişen tek şey diktatörlüğün insanların elinden domuzların eline geçmiş olması. Zaten kitabın sonunda hayvanlar, domuzlarla insanları birbirinden ayıt edemiyorlar. Kitabın diğer adı Peri Masalı. Dolayısıyla kitap komünist yahut sosyalist sistemin kolay kolay kurulamayacağını kanıtlamaya çalışıyor olabilir. Fakat bu sistemlerin kötü olduğunu anlatıyor olamaz. Bu hikayenin başarısızlıkla bitmesi gerçek hayatta da aynı sonuçların olmak zorunda olduğu anlamına gelmez.Bence bizi atıl bırakan uyma ve itaat davranışlarımız. Zaten kitapta da koyunlardan sıkça bahsedilmekte. İşte kitap insanı böyle düşünmeye ve sorgulamaya iten kaliteli bir George Orwell kitabı. Keyifli okumalar...