Artık düşünceler bile korkunç... Sevgi, vefa, insani değerler birer birer yıkılıyor, zaman acısını artırarak devam ediyor, insanoğlu bir kaosta, yağmurlar bile şiir tadında yağmıyor, güneş neşesiz, solgun biçare... Hayat bir çocuğun gözlerine saklanmış, arıyoruz onu, bakıyoruz fakat göremiyoruz.