En sevdiğim şiirin bu olsa gerek...
Bu kent kuşların intiharını umursamıyor artık
Ve göğsüm buz kesmiş bu üşüten yalnızlıkta
Birlikte çay içtiğimiz, sokaklarda yürüdüğümüz o süt mavisi gülüşler güz solgunluğunda şimdi
Unuttum çoğunun adını çoğu voltalarda yıllardır
Nasıl da sessiz yaşanıyor gürültüler ortasında...
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.