Bu kitabı 30 Kasım 2017 de almıştım.Hep erteledim.Önce kalınlığını bahane ettim sonra da aşk romanı olmasını.Ama yine bir kasım ayında elim bu kitaba gitti.Yaklaşık 2 haftada bitirdim.Araya 2 kitap daha sıkıştırdım.Bunun kitapla hiçbir ilgisi yok.Tamamıyla benimle ilgili.Hayatımda okuduğum en akıcı kitaplardan biri oldu.Kitaba bu kadar ara vermemin sebebi aklımca onları cezalandırıyordum.Evet Fuat ve "onu".Kitapta adı geçti mi bilmiyorum ama "onun" adını bilmiyorum.Evet kitabı anlatan,sürekli "onun" hayat hikayesini okuduğumuz o kadının adını bilmiyorum.Güzelliğini,evliliğini,yasak aşkını,yalnızlığını,hatalarını,ailesini ve hatta geçmiş ve geleceğini biliyorum ama adını bilmiyorum.Ve adını bilmediğim o kadına sürekli kızdım.Kitap boyunca "onu" anlayamadım ya da anlamak istemedim.Bu yüzden de ara verdim kitaba.Ama eninde sonunda aklım da elim de kitaba tekrar gidiyordu.Kitabın bitmesine 30 sayfa kala "onu" anlamaya başladım.Kitabı okurken hissettiğim bütün kızgınlıklar gitti ve geriye sadece hüzün kaldı. Çünkü o da kendini suçluyordu.O da hatalarını biliyordu.Ama o aşıktı.Hatta uzunca bir süre aşkına inanmadığım Fuat Bey'de aşıktı...
Bu kitap benim için hep özel olacak.Kendimi sürekli sorguladığım ve hemen hemen her karakterin yerine kendimi koyduğum kitaptı.Herkese öneririm.Ben aşk hikayesi okumayı sevmem diyenlere bile öneririm.Okuyun ve kitabın sonunda "Erkek bir yazar ,bir kadının ağzından nasıl böyle yazabilir?"diyeceksiniz.Emeklerine sağlık Kürşat Başar.Buradan sana ve kendime söz veriyorum.Bu kitabı tekrardan okuyacağım.Hem de başından sonuna kadar "ona"kızmadan.
