"Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen
Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen"
Şeyh Galib'in bu beyitini tercüme edecek olursak "Kendine iyi bak çünkü alemin özüsün sen, varlıkların göz bebeği olan insanoğlusun sen" manası çıkmaktadır.Bu şiirde geçen"zübde-i alem" kelimesi "alemin özü" gibi bir anlama çıkmaktadır. Bu bölümde Şeyh Galib'in bir şiirini ele almamız ise tesadüf değildir.
Şeyh Galib, Divan edebiyatı içerisinde insanın yaratılışı üzerine çok düşünmüş şairlerimizden birisidir. İnsan tüm kainatın özüdür,
zira her şey onun emrine verilmek için yaratılmış, onun hizmetine sunulmuştur.
Ey İnsan! Sen alemin gözbebeği, kainatın özü ve yaratılmışların en şereflisisin. Sarsıl! Ruhuna ve en önemlisi yüreğine yönel. Çünkü yürek seni yanıltmaz. Ve en zoru başar. En zoru şüphesiz
insanken insan kalabilmektir.