Gönderi

“O benim kiraz çiçeğimdi. Güzelliği emsalsiz, hayatı kısıtlıydı. Zarafeti öyle güzeldi ki sonsuza dek süremezdi. Hayatlarımızı zenginleştirecek kadar kaldıktan sonra rüzgârla beraber süzülerek uzaklaşırdı. Asla unutulmazdı ama. Çünkü bize yaşamamız gerektiğini hatırlatırdı. Ve o hayat son derece narindi ama bu narinlikte kuvvet yatıyordu. Sevgi yatıyordu. Amaç yatıyordu. Ne kadar mücadele edersek edelim bize ömrün kısa olduğunu; nefeslerimizin kısıtlı, kaderimizin belirlenmiş olduğunu hatırlatıyordu. Bize bir saniyeyi bile boşa harcamamız gerektiğini hatırlatıyordu. Hayata iki elle sanlıp tüm yüreğimizle sevmemiz gerektiğini. Hayallerin peşinden koşup maceralar aramamızı... anları yakalamamızı..”
Yabancı YayınlarıKitabı okudu
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.