"Mesut bir şekilde; tepede, yine tepede olduğunu duyumsuyordu; kıskanılarak, hayranlık duyularak, bütün bu isimsiz meraklı bakışların parıltısı altındaydı ve sonunda, evet sonunda, kim bilir kaç zaman sonra yaşadığının, canlı olduğunun bilincine vardı yeniden. Ve bu bir saniyelik yaşamın ölüm olan bedeli ağır sayılmazdı."
Sayfa 40 - Madame de PrieKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.