Diskin en yaşlı sihirbazı Spold az önce çok şaşırmış ve kızmıştı.
Son birkaç saattir çok meşguldü. Sağır ve biraz kalın kafalı olabilirdi ama yaşlı sihirbazların, iyice bilenmiş hayatta kalma içgüdüleri vardır ve uzun boylu, siyah cübbeli, elinde son model tarım aletleri taşıyan birisi düşünceli düşünceli onlara bakmaya başlamışsa, bir an önce harekete geçme zamanının geldiğini anlarlar. Hizmetkarları göndermişti. Kapılar meyve sineği tozuyla mühürlenmişti ve pencerelere koruyucu oktogramlar çizilmişti. Nadir ve pis pis kokan yağlar, insanın gözlerini acıtan ve tasarımcının ya sarhoş ya başka boyuttan -ya da daha büyük olasılıkla ikisi birden- olduğunu düşündüren karmaşık desenlerle yere dökülmüştü. Odanın tam ortasında, kırmızı ve yeşil mumlarla çevrili, sekiz köşeli koruma oktogramı vardı. Ve bunun ortasında ise, çok uzun seneler yaşayan kıvırcık-eğreltiotu- çamından yapılmış tahta bir kutu duruyordu. Kutunun içi kırmızı ipekle ve koruyucu muskalarla kaplanmıştı. Çünkü Greyhald Spold Ölüm'ün onu aradığını biliyordu ve girilmesi imkansız bir saklanma yeri tasarlamak için senelerini vermişti.
Karmaşık kilit mekanizmasını kurdu, kapağı kapattı ve sonunda en büyük düşmanına karşı en kusursuz savunmayı kurduğu bilgisiyle uzandı, ama henüz bu tür düzeneklerde hava deliklerinin ne kadar büyük rol oynadığını düşünememişti.
Tam yanında, kulağının dibinde bir ses, BURASI EPEY KARANLIK, DEĞİL Mİ? dedi.
Sayfa 48Kitabı okudu
·
23 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.