“Üzgün birini gördüğümüzde başına tatsız bir olay geldiğini düşünürüz. Oysa belki sadece, onu dinleyen biri olmamıştır. Bizi gerçekten işiten bir kulak/ kalp varsa, yüreğin şenlenmek için bir bahanesi vardır. İnsan kendisini başkasında görmek ve duymak ister, daima yankı arar.“