25 ime kadar uzun cümleler kurar
Kimseyi kırmamak için çabalardım ..
Her sıkıntıyı çile zanneder
Mutluluğu uzaklarda arardım..
25 imden sonra anladım ki
Farkındalık değil akıllanmak diye bir şey varmış...
Kim kırılırsa kırılsın bana bişey olmasın ilk kuralmış...
Hak eden kırılmış kırılmamış çokta umursanmazmış...
Uzun karışık cümleler yerini
Bıçak ucu kelimelere bırakırmış...
Değil sıkıntı çilenin kendi gelse
Ses etmeden ağırlar
Gülerek ugurlarmış...
Mutlu olmak denilince
Önce sağlık gerisi hikaye diyecek kadar
Olgunlaşırmış ...
Ve şairinde dediği gibi hayat
25 inden sonra bir başkaymış...!