Ben bu kitaptan baştan sona hiç hoşlanmadım. İyi olan tek bir bölümü yoktu ve karakterler saçma ötesiydi. Ne konusu vardı nede belirli bir yere varabildi. Baş karakter olan Molly evlatlık edinilmiş ve annesi bir yazar. Çocukluğundan beri bir arada büyüdüğü bir erkek arkadaşı var ama erkek arkadaşının abisiyle yakınlaştıktan ve annesi bu olanların hepsinden çok satan bir roman yazıp her şey açığa çıktıktan sonra yaşadıkları yerden kaçıp lise sonu kabul edildiği bir yatılı okulda bitiriyor. Tatil için annesinin yanına geri dönüyor ve 99 gün sonra üniversiteye gideceği günün gelmesini iple çekiyor. Dönüşü beraberinde nefret dolu yazılar ve yumurtalar da getiriyor ve Molly 99 günü saymaya başlıyor. Bir insan bu kadar şıp sevdi ve dengesiz olabilir mi? bildiğiniz aşk-ı memnu, kuzey güney tarzında ama ondan da saçmaydı. Bütün 99 gün bir abisiyle bir kardeşiyle buluşup buluşup durdu. Gündüz kardeşiyle (Patrick) gölde koşmalar, ormanda yakınlaşmalar gölde yüzmeler. Akşam da sanki hiç kardeşiyle gezmemiş gibi abisiyle (Gabe) arabada buluşup gezmeler. Bir ara eve düşen yıldırım diye bir dizi vardı. Orada muazzez vardı işte bu kız aynı muazzez. Donelly ailesinde yakınlaşmadığı erkek bırakmadı. Ailenin genç erkeklerinin musallatı. İşin bir diğer saçma tarafı Patrick'in ikizi Julian ve Molly eskiden çok yakın arkadaşlarmış. Bütün aileyi karıştırıp kaçmış anlayacağınız. O 99 günün bitmesini o kadar istemesine rağmen iki kardeşle de gayet güzel gezdi yani. Tekrar söylüyorum HİÇ BEĞENMEDİM.

99 GünKatie Cotugno · Pegasus Yayınları · 201763 okunma

·

29 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilay Gürcan